"فیبر به خانه"

فیبر به خانه فیبر به خانه (FTTH) اشاره به استفاده از کابل فیبر نوری برای ارائه اتصالات اینترنت پهن باند از یک مکان مرکزی به طور مستقیم به خانه است. در یک شبکه FTTH، فیبر نوری بیش از "آخرین مایل"، جا به جا کردن DSLs یا سیم های هم محور با امکانات پهنای باند پایین تر استفاده می شود. یکی از تکتک های زیر دسته چتر "FTTx" است که شناسایی هر گونه طراحی شبکه پهن باند است که فیبر نوری را به طور مستقیم به یک نقطه فسخ خاص متصل می کند. گونه های دیگر عبارتند از فیبر به محل (FTTP)، فیبر به ساختمان (FTTB)، و فیبر به محدود کردن (FTTC). با FTTH، صاحب خانه ها اینترنت سریع تری دریافت می کنند و پهنای باند را افزایش می دهند. آن ها می توانند محتوای با کیفیت بالاتری را جریان دهند و دستگاه های بیشتری به طور همزمان به اینترنت متصل باشند. علاوه بر این، کاربران می توانند سرویس اینترنت و تلویزیون را از طریق همان اتصال پهن باند دریافت کنند. FTTH یک راه حل جذاب برای سازندگان شبکه به عنوان هسته فن آوری فیبر است "اثبات آینده،" به این معنی که قادر خواهد بود برای حمایت از خواسته های پهن باند برای آینده قابل پیش بینی است. کابل های فیبری عملاً ظرفیت نامحدودی دارند. نزدیک به 20 میلیون آمریکایی امروز اینترنت پرسرعت با قابلیت FTTH دارند. گسترش شبکه فیبر کلید حمایت از فناوری های نسل بعدی در خانه خواهد بود. اینترنت چیزها و برنامه های کاربردی هوش مصنوعی فوق العاده در طول دهه آینده رشد خواهد کرد، اپراتورهای شبکه را مجبور به استفاده از فیبر به طور گسترده تر.